Ik wil graag met jullie delen dat ik weer een overtuiging van mezelf ontmanteld heb. En dat is deze: 'Je bent een looser als het je niet lukt om je hele leven (of het grootste gedeelte van je leven) in een relatie te blijven.'
Mooi klaar mee, zo'n overtuiging. Want mijn realiteit is dat ik na een huwelijk van 18 jaar, gedurende de afgelopen vijf jaar, drie relaties en nog wat andere uitprobeersels heb beleefd. Geen wonder dat ik me zo nu en dan een failure voelde...
Wat deed ik verkeerd? Wat zag ik over het hoofd op dit gebied? Dat heb ik me wel een paar keer afgevraagd
Ondertussen ben ik 'wakker geworden' uit deze overtuiging. Is er een kwartje gevallen.
Dit gebeurde tijdens een gesprek met een goede vriendin, die ook al een aantal relaties achter de rug heeft en zich hierin soms ook een mislukking voelt.
Waar ik achter kwam:
Ik ben iemand, die van jongs af aan, bezig is met het mysterie van het leven. Ik ben altijd op zoek naar de essentie van de dingen. Van het leven. Van de liefde. Ik voel me het fijnst als ik het
gevoel heb dat de dingen kloppen. Dat het echt is wat er gebeurt. Ik blijf mijn hart openen voor ervaringen. Laat me niet weerhouden door bekrompen gedachten als 'dat hoort niet'. Ik laat mezelf
zien, geef mezelf bloot, neem risico's, omdat ik het leven wil ervaren. Voluit. Ik wil de verbinding voelen.
In dat licht is het juist een groot kado, of misschien zelfs wel onlosmakelijk met elkaar verbonden, dat het leven mij kansen heeft geboden om hier meerdere ervaringen in te hebben. En niet 'maar
een' relatie te hebben. Met meerdere mannen dus. Want iedere man, iedere relatie heeft mij nieuwe kansen gegeven om te leren over wat Liefde is, wat het Leven is, wie ik ben. Iedere man heeft mij
spiegels voor gehouden waarin ik kan zien wie ik ben, wat ik denk, wat ik voel. Heeft me de kans gegeven om deze gedachten en gevoelens te onderzoeken en te komen waar ik nu sta. Hoe pijnlijk en
verdrietig en verwarrend die ervaringen soms ook waren.
Ik kan nu ook op een andere manier kijken naar vrouwen/schrijfsters die ik bewonder, maar van wie ik het lastig vond om te lezen dat zij ook niet hun leven lang bij een man bleven. Vrouwen als
Marianne Williamson en Suzan Smit. Ik dacht altijd: Hoe kunnen zij, met alle wijsheid en inzichten die ze hebben, nou niet in staat zijn om met 1 man te blijven.
Nu denk ik: Wauw, wat een geweldig, dappere vrouwen. Juist door hun wijsheid en inzichten zijn zij in staat om hun leven voluit te leven. En daar horen ook meerdere mannen bij! Dat is nu eenmaal
zo. (Totdat het anders is om dat dat dan zo is)
Ik moet nu glimlachen om mezelf. Dat je naar de werkelijkheid kunt kijken met zulke verschillende brillen op!
Hoe ik het nu zie: Ik had het allemaal niet willen missen!
Ik voel grote dankbaarheid naar het leven voor alle ervaringen (in de vorm van mannen/relaties) die het me heeft gebracht. Al die mooie, lieve, bijzondere mannen die op mijn pad zijn gekomen. Ze
zijn allemaal precies geweest wie ze moesten zijn. Ze zijn zichzelf geweest en hebben op die manier bijgedragen aan mij!
Deze mannen hebben van mij gehouden en doen dat nog steeds! Dat is wat ik nu zie en ervaar.
In plaats van dat er iets mis is met mij, is het juist zo dat ik een overvloed aan liefde heb in mijn leven. Ik ben geen failure; ik ben een geluksvogel, een bofkont.
Dat is nog eens een andere versie van dezelfde realiteit!!
Ik ben blij met mij en met alle liefde in mijn leven!!
Mocht je zin hebben om mee te dansen in mijn inspiratie: Morgen (zondag 17 april) geef ik een Dansdag in Amsterdam, getiteld DE WIJSHEID VAN JE HART. Er is nog plek, je kunt je dus nog aanmelden.
Kijk voor details op http://www.biodanzametlyan.nl/dansdagen/
Reactie schrijven