Eerste huiskamerconcert

Hoe ging het huiskamerconcert?

Ik had de avond ervoor - onverwacht - een kleine generale gehad. Wim was een dagje bij z'n kinderen langs gekomen en werd 's avonds opgehaald door Hanneke. Na het gezellige kopje thee met ons vijven zouden ze weggaan, ze stonden al bijna met de jassen aan, toen ik ze vroeg of ze een liedje wilden horen. Dat wilden ze wel.

Ik speelde en het ging lekker. Ik genoot. Ze vonden het mooi en ik voelde veel vertrouwen in de volgende avond.

Voorbereiden

Een van de leukste dingen van de avond vond ik het samen de de meubels een verschuiven, opruimen, thee zetten, kopjes en taart en kaarsjes klaarzetten samen met Richard en Lizzy. Dat besefte ik me later. De verrassing van het genieten zit 'm vaak in het onverwachte.

Naast Richard en Lizzy kwamen Irene, Frank, Ellen en Joep en later kwam Janna nog binnen.

Het was fijn. Het was ontspannen. Het was een beetje spannend en het was heerlijk om te merken dat de liedjes zo goed vielen.

Ik was ergens bang dat het te lang zou duren, maar toen ik later het filmpje terug zag (Richard had z'n camera bij mij in de buurt gezet, aan de zijkant) viel het me op dat dingen die ik zei, dacht, zong, bewoog, op het filmpje veel sneller gingen dan dat ik van binnen had beleefd. Dit was een geruststelling.

Contact

Tussen de liedjes door hadden we kleine 'gesprekjes' met elkaar. Ik hou van die interactie. De liedjes, het zingen/spelen gaat niet alleen over mij als ik zing en er luisteren mensen. We zijn samen in een ruimte en ervaren allemaal iets.

Bovendien voelt het gek als er alleen maar naar mij wordt gekeken/geluisterd.

De taart was lekker, de avond duurde veel langer dan ik had verwacht, het was gezellig, het leek wel een soort verjaardagsfeestje.

Het voelde verbindend. Met de mensen die er bij waren voel ik dat we iets moois hebben beleefd samen.

Ik heb er zin in om nog veel vaker te spelen, hierin samen te zijn met mensen, nog meer liedjes te laten ontstaan, de studio in te gaan om opnames te maken, op allerlei plekken te spelen, de liedjes op You-tube/Spotify te zetten en nog meer liedjes te maken. En zo samen een gevoel van verbinding te beleven.

En natuurlijk om over twee weken (!) drie liedjes te spelen op de Singersongwriterscontest van de De Skans Gorredijk.

Fryslan ik kom er oan.